Lotte Schriek is autodidactische modefotograaf. Ze houdt ervan om te spelen met licht en schaduw, verschillende hoeken en kleurpaletten. Haar werk wordt omschreven als vrouwelijk, krachtig, warm en natuurlijk. Op 18 jarige leeftijd besloot ze dat ze modefotograaf wilde worden. Terwijl ze een studie Product Design deed werkte ze in de weekenden aan haar toekomst in de fotografie. Het sociale aspect en de mogelijkheid om nieuwe beelden te maken met andere creatieven is wat haar enthousiast en bedreven maakt voor modefotografie.
Voor mijn opleiding (Product Design aan de Hva) moest ik altijd veel beeldmateriaal opzoeken voor inspiratie, ondersteuning en visualisatie van projecten. Ik was altijd erg onder de indruk van bepaalde foto’s en wilde dit zelf ook wel eens proberen te maken. Uiteindelijk sloeg dit al snel om naar een obsessieve hobby van mij en kwam ik erachter dat mijn passie bij het fotograferen lag. Modefotografie was voor mij een eenvoudig keuze, omdat ik erg van de sociale interactie houd en ik gek ben op mode.
Overal! Films, social media, mijn vrienden of zelfs tijdens een wandeling. Ik denk dat jouw omgeving observeren echt goed kan bijdragen aan het volgende creatieve project of idee.
Uiteindelijk sloeg dit al snel om naar een obsessieve hobby van mij en kwam ik erachter dat mijn passie bij het fotograferen lag
Dat kan ik zeker! Ik werk nu sinds een jaar full time als fotograaf en heb al vele mooie klussen mogen doen. Ik heb naast mijn studie veel aan mijn portfolio gewerkt zodat ik daadwerkelijk wat kon laten zien zodra ik klaar was met studeren. Dit was soms vrij lastig om te combineren, omdat ik het liefst alleen maar met fotografie bezig was natuurlijk. Toch ben ik wel blij dat ik mijn hbo heb afgerond, omdat dit wel een vangnet geeft voor de toekomst.
Heel cliché: maar niet jezelf en je eigen carrière pad vergelijken met die van een ander. Het kan soms erg indrukwekkend maar ook frustrerend zijn als je ziet wat anderen creatievelingen maken. Het blokkeert alleen maar je eigen creativiteit en kan je rot laten voelen. Af en toe terugkijken op de klussen die je hebt mogen doen en de projecten die je met anderen hebt mogen maken geeft weer waardering aan jezelf.
In het begin zeker wel: Alles lag op een laag pitje en ik heb in de eerste maanden mijn camera zelfs bijna niet gebruikt. Ik ben uiteindelijk veel stills thuis gaan fotograferen en heb oude foto’s weer een nieuw leven ingeblazen met wat creatieve edits. Daarna kwam het weer langzaam op gang en heb ik gelukkig alles weer op kunnen pakken.
Meer zien van Lotte Schriek? Klik dan hier voor haar website.